-
1 płonąć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обжечь• обжигать• опалить• палить• поджигать• полыхать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• спалить* * *płon|ąćнесов. пылать, гореть;latarnie \płonąćą горят (светятся) фонари; oczy \płonąćą глаза горят; twarz \płonąćie лицо горит (пылает); \płonąć ze wstydu сгорать от стыда
+ palić się, gorzeć* * *несов.пыла́ть, горе́тьlatarnie płoną — горя́т (све́тятся) фонари́
oczy płoną — глаза́ горя́т
twarz płonie — лицо́ гори́т (пыла́ет)
płonąć ze wstydu — сгора́ть от стыда́
Syn:
См. также в других словарях:
latarnia — ż I, DCMs. latarniani; lm D. latarniani a. latarniaarń 1. «urządzenie świetlne składające się ze źródła światła (lampy, świecy, żarówki itp.) umieszczonego wewnątrz osłony mającej zwykle kształt puszki o przezroczystych (szklanych) ściankach; w… … Słownik języka polskiego
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
